White Christmas – “Let’s Go Have a Coca-Cola”

Bing Crosby – White Christmas

Það gengur svo mikið á í lífi okkar að við þurfum stundum pásu, frið, hlé. Við þurfum þetta hlé einu sinni á ári. Jólin eru fyrst og fremst hlé frá veseninu, rifrildinu, stríðinu og stritinu. Þess vegna elskum við hvít jól. Því snjórinn leggur hvíta mottu yfir allt, kallar fram kyrrðina og bætir hljóðvistina.

Þetta snýst um mottulagninguna. Að hafa hvítan feld undir iljum sér. Hvítan feld sem hylur sporin, sem hylur myrkrið, sem hylur blóðið. Við þurfum þetta hlé einu sinni á ári.

En nú eru liðin meira en áttatíu ár síðan mottan var lögð. Við höfum gengið á henni í heilan mannsaldur. Sum segja að mottan sé ekki lengur hvít, hún sé orðin rykug og drullug. Það skiptir engu. Þessi motta má allt. Stundum er hún hvít, stundum sporug, stundum drullug en alltaf sígræn.

Nú er komið að því að haf’ett eins og Kaninn. Gefum flauelinu orðið. Við óskum þér kóka-kóla og prins póló með.